Kryzys – czasem okazja w przebraniu, a my bezradni wobec przemocy instytucji

Żyjemy w świecie, gdzie instytucje powinny być postrzegane jako bastiony bezpieczeństwa i sprawiedliwości.

Ufając ich kompetencji i neutralności, powierzamy im nasze losy, zdrowie, a nawet życie. Ale co się dzieje, gdy to zaufanie zostaje nadszarpnięte? Co się dzieje, gdy sama instytucja staje się źródłem przemocy, a my stoimy bezradni, wiedząc o swoich prawach, ale nie mogąc ich dochodzić?

Kryzys to często okres, w którym nasze dotychczasowe pewniki zawodzą. W obliczu niepewności i chaosu, szukając ratunku, zwracamy się do instytucji, które powinny zapewnić pomoc i ochronę. Paradoksalnie, to właśnie w takich momentach łatwo stajemy się ofiarami przemocy ze strony tych, którzy powinni nas chronić. Przemoc instytucjonalna to skomplikowane zjawisko, obejmujące całą gamę działań: od ignorowania potrzeb, przez niedbałość i zaniedbania, aż do fizycznego i psychicznego znęcania się. Dotyka nie tylko osób w kryzysie bezdomności, uzależnionych czy chorych psychicznie, ale także rodziców zmagających się z trudnościami wychowawczymi, osób doznających przemocy domowej czy osób z niepełnosprawnością.

Dlaczego tak trudno zwalczać przemoc instytucjonalną?

  • Brak świadomości problemów: Często nie zdajemy sobie sprawy z zakresu i skali przemocy instytucjonalnej. Uważamy, że takie zachowania są wyjątkiem, a nie normą.
  • Niewystarczająca ochrona prawna: Prawa osób pokrzywdzonych przez instytucje są często niedoskonałe i trudne do egzekwowania. Urzędnika spotykamy w takich sytuacjach z „syndromem boga”.
  • Bariery w dostępie do pomocy: Osoby pokrzywdzone często nie wiedzą, gdzie zgłosić problem, a ich próby uzyskania pomocy są blokowane przez biurokrację i brak współpracy między instytucjami.
  • Strach przed represjami: Osoby pokrzywdzone często obawiają się odpowiedzi instytucji, blokowania działań, nadmiernych kontroli lub jej odwetów.

Co możemy zrobić?

  • Budowanie świadomości: Musimy wszyscy mieć świadomość problemów i ryzyk związanych z przemocą instytucjonalną.
  • Wzmocnienie systemu ochrony prawnej: Konieczne jest ustanowienie jasnych i egzekwowanych norm prawnych chroniących osoby pokrzywdzone przez instytucje.
  • Ułatwienie dostępu do pomocy: Należy stworzyć łatwo dostępne i efektywne mechanizmy pomocy dla osób pokrzywdzonych przez instytucje.
  • Wzmocnienie systemu kontroli: Konieczne jest stworzenie niezależnych organów kontrolujących działalność instytucji i monitorujących naruszenia praw człowieka

Przemoc instytucjonalna jest problemem systemowym, który dotyka nas wszystkich. Aby z nią walczyć, potrzebne jest zaangażowanie społeczeństwa, instytucji i rządu. Musimy razem stworzyć system, który będzie chronić nas wszystkich, a nie tylko tych, którzy mają najwięcej władzy i wpływu. Pamiętajmy, że głos ofiar przemocy instytucjonalnej jest ważny i zasługuje na bycie usłyszanym.

Podobne wpisy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *